Кече Ватан - ул безнең зур, колач җитмәс Туган илебезнең бер кисәкчеге. Туган илгә, Ватанга мәхәббәт кече Ватанннан башлана. Ватан - чөнки анда йөрәгебезгә якын туганнарыбыз яши. Кечкенә Ватан үзенең үзенчәлекле кыяфәте, үз матурлыгы белән, балачакта, балачак җанының гомерлеккә истәлекле тәэ-сирләре вакытында кешегә күренә, һәм аның белән, бу аерым һәм шәхси Ватан белән, ул еллар узу белән шул зур Ватанга бара...

Шулай Шамиль Загидулла улы Сюняев белән дә. Ул Атюрьево районының Татар Велязьма авылында гади хезмәт гаиләсендә туып үскән. Аның бабалары һәм әтиләре мәңге җир белән бәйле булганнар. Балачагы бу почмакның болыннары һәм кырлары арасында, аның кечкенә һәм бик тыйнак табигате йогынтысы астында үтә. Туган киңлекләрдә йөрү, чиста Лячи елгасында балык тоту - аның һәр почмагы хәзер дә хәтердә һәм кадерле.
28 июльдә Шамиль Загидулла улы үзенең 70 яшьлек юбилеен билгеләп үтә. Нәкъ менә туган якка булган мәхәббәте аны, үз вакытында, монда урнашырга, гаилә корырга, йорт төзергә мәҗбүр итә. Ә бит, башка күпләр кебек, шул исәптән аның абыйлары һәм апалары кебек, үз бәхетен ерак шәһәрләрдә, мәсәлән, башкалабыз Мәскәүдә эзли алыр иде. Һәркем дә туган һәм үскән җирне сайламый, ә ул сайлый.
Шамиль Загидулла улы ерак яшь чагында авылдан китәргә батырчылык итмәвенә бер дә үкенми. Монда аның ата-бабалары яшәгән, монда аның балалары туган һәм үскән, монда аның оныклары каникулларга рәхәтләнеп киләләр; аның тормышы бәхетле килеп чыккан дип саный ул.
Ерак 1953 елда Шамиль Загидулла Ибрагим улы белән Зәйнәб Усман кызы Сюняевларның күп балалы гаиләсендә дүртенче төпчек бала булып туа. Әтисе - Бөек Ватан сугышында катнаша; фронттан күрү буенча инвалид булып кайта, ягъни сукыр кайта. Шуңа күрә Шамиль кече яшьтән туганнары белән йорт хуҗалыгында эшли, ә әнисе гомер буе райпода хезмәт итә. Ата-аналары үзләре дә эш сөючән кешеләр булганга, балаларны балачактан ук хезмәтне яратып башкарырга өйрәткәннәр. Ә балалар хуҗалыкта әти-әниләренең беренче ярдәмчеләре булганнар.
Борынгыдан ук авыл гаиләләрендә күп санлы терлекләр һәм яшелчә үстерү өчен зур бакча тотканнар. Сюняевларның да шулай була. Атюрьево мәктәбен тәмамлаганнан соң, Шамиль СПТУда укый. Хезмәт стажын да Атюрьеводагы Пластмасс цехында башлый. Аннары ул Сельхозтехникага (авыл хуҗалыгы техникасында) шофер булып эшкә күчә. Әмма озак эшләми, шул эш урыныннан армиягә алына. 1973-1975 елларда Архангельск өлкәсе автобатында лаеклы хезмәт итә: өенә сержант дәрәҗәсендә кайта. Хезмәттән кайткач, ул фермада эшләвен дәвам итә. Биредә 2000 елга кадәр транспортерчы вазифасында намус белән эшли. Ә пенсиягә чыкканчы, соңгы унөч ел дәвамында, халыктан сөт җыя. Үзенең атында ул иртә таңнан урамнар буйлап йөри һәм икешәр-өчәр рейс ясый: мичкәләр сөт белән тулган саен, ул аларны май заводына алып китә. Аннары яңадан җыюны дәвам итә, җәйге озын көннәр вакытында шул ук эшне кичен дә башкара. Шамиль Загидулловичның гомуми хезмәт стажы 43 елны тәшкил итә.
Гаилә тормышына килгәндә, Шамиль Загидулла улы 1980 елның көзендә Усть-Рахмановкада туып-үскән сөйкемле кызга өйләнә. Наҗия Сафиулла кызы аның тормыш юлдашы була. Хатыны бөтен хезмәт стажын сәүдәдә эшләүгә багышлый. Ирле-хатынлы алар дус-тату 43 ел яшиләр; кызларына бәхетле гаилә тормышын үрнәк итеп күрсәтәләр. Бу бәхетле никахтан ике кыз туа - Румия белән Наилә. Алар хәзер инде үз гаиләләрен булдырганнар һәм әти-әниләренә биш онык бүләк иткәннәр. Оныклар зур рәхәтлек, шатлык белән әбиләре белән бабайлары янына кунакка киләләр һәм буш вакытларын аларда үткәрәләр. Җәйге каникулларда икмәкле-тозлы хуҗалар йорты балалар тавышы белән тула һәм тирә-як та җанланып китә. Бу күренеш хуҗаларны шатландыра һәм аларның яшь вакытларын хәтерләтә. Ә бит кызлары да шулай ук үскәннәр: йорт-ны үзләренең яңгыравыклы көлүләре белән тутыра торган булганнар.

Наилә НАСЫРОВА әзерләде